Gdzie znajduje się Weisshorn – lokalizacja w Alpach Pennińskich
Weisshorn wznosi się na wysokość 4505 m n.p.m. w szwajcarskich Alpach Pennińskich. Usytuowany jest w kantonie Valais, pomiędzy dolinami Mattertal na wschodzie i Val de Zinal na zachodzie. Szczyt góruje nad miejscowościami Randa i Täsch, leżącymi u jego podnóża. Weisshorn jest drugim co do wysokości szczytem w Alpach Pennińskich, który nie leży w głównej grani tego pasma. Jego zbocza pokrywają lodowce: Turtmanngletscher i Brunegggletscher od północy oraz Glacier de Moming od zachodu. Deniwelacja wschodniej grani Weisshornu wynosi aż 1500 metrów.
Sąsiednie szczyty i przełęcze
W pobliżu Weisshornu znajduje się wiele innych znanych alpejskich szczytów. Najbliżej położone są:
- Bishorn (4153 m n.p.m.);
- Pointe Burnaby (4135 m n.p.m.);
- Grand Gendarme (4331 m n.p.m.);
- Schalihorn (3974 m n.p.m.);
- Zinalrothorn (4221 m n.p.m.).
Ważniejsze przełęcze w masywie Weisshornu to m.in. Schalijoch, Moming Pass i Tracuit Pass.
Jak zdobyć szczyt tego czterotysięcznika?
Weisshorn został po raz pierwszy zdobyty 19 sierpnia 1861 roku przez Johna Tyndalla, Johanna Josepha Beneta i Ulricha Wengera. Zespół wszedł na szczyt granią wschodnią, która obecnie stanowi normalną drogę wejściową. Inne popularne drogi to wymagająca południowo-zachodnia grań zwana Schaligrat oraz północna grań. Schaligrat został pokonany po raz pierwszy 2 września 1895 r. przez Josefa Marie Binera i Edwarda Brommego. Północną granią jako pierwsi weszli H. Biehly i H. Burgener 21 września 1898 r.
Normalna droga przez wschodnią grań
Najczęściej używaną drogą na Weisshorn jest wschodnia grań, nazywana normalną drogą. Punktem startowym jest schronisko Weisshornhütte położone na wysokości 2932 m n.p.m. Stamtąd trasa prowadzi eksponowaną granią skalną z kilkoma trudnymi miejscami, a następnie stromym śnieżnym żebrem na szczyt. Wejście normalną drogą zajmuje zwykle około 7 godzin, a zejście 4-5 godzin. Cała wyprawa trwa zazwyczaj 2-3 dni, z noclegiem w schronisku Weisshornhütte. Ze względu na długość i zaangażowanie techniczne, wejście wschodnią granią Weisshornu uważane jest za trudniejsze niż np. na Matterhorn drogą Hörnli.
Przygotowanie do podejścia na wierzchołek Weisshorn – potrzebny sprzęt
Zdobycie Weisshornu wymaga pełnego ekwipunku wspinaczkowego i umiejętności posługiwania się nim. Na liście niezbędnego sprzętu znajdują się między innymi:
- raki, uprząż, czekan, kask;
- lina, sprzęt asekuracyjny (ekspresy, karabinki, kostki);
- buty wysokogórskie;
- ciepła odzież (kurtka, spodnie, rękawice, czapka);
- okulary przeciwsłoneczne, krem z filtrem;
- plecak ok. 25-30 litrów;
- latarka czołowa z zapasowymi bateriami;
- termos, jedzenie (przekąski, batony);
- apteczka, folia NRC.
Warto zabrać także śpiwór i matę, jeśli planuje się nocleg w schronisku lub biwaku. Sprzęt, który może okazać się wtedy potrzebny, bez problemu kupisz na przykład w sklepie Decathlon. Przed wyprawą należy dokładnie sprawdzić prognozę pogody i dostosować ubiór do panujących warunków.
Dla kogo wspinaczka na Weisshorn – potrzebne umiejętności
Weisshorn to prawdziwy król Alp, stawiający przed wspinaczami szereg wyzwań. Zdobycie tego majestatycznego szczytu wymaga nie tylko doskonałej kondycji, ale przede wszystkim solidnego doświadczenia i wszechstronnych umiejętności wspinaczkowych. Aby zmierzyć się z Weisshornem, niezbędne jest:
- doskonałe przygotowanie fizyczne, pozwalające na wielogodzinny wysiłek w wysokich górach;
- biegłość we wspinaczce skalnej na poziomie co najmniej V stopnia w skali UIAA;
- opanowanie technik wspinaczki lodowej na stromych stokach;
- swoboda poruszania się w terenie mikstowym, łączącym odcinki skalne i lodowe;
- odporność psychiczna na ekspozycję i „powietrzne” fragmenty grani;
- umiejętność szybkiej i efektywnej wspinaczki w wymagającym terenie wysokogórskim.
Kluczem do sukcesu na Weisshornie jest bogate doświadczenie zdobyte podczas wcześniejszych wypraw w Alpy. Przed atakiem na ten czterotysięcznik warto „dotrzeć formę” na nieco łatwiejszych szczytach w rejonie Zermatt czy Saas-Fee, stopniowo przyzwyczajając organizm do wysokości i specyfiki terenu.
Biorąc pod uwagę skalę trudności i zaangażowanie niezbędne do wejścia na Weisshorn, optymalnym rozwiązaniem jest atak w 2 lub 3-osobowym zespole pod okiem doświadczonego, certyfikowanego przewodnika IVBV. Samotne próby zdobycia szczytu lub wspinaczka w większych grupach to niezwykle wymagające i ryzykowne przedsięwzięcia, dostępne tylko dla absolutnej czołówki alpinistów.
Kiedy najlepiej zaatakować szczyt?
Sezon wspinaczkowy na Weisshornie trwa zazwyczaj od czerwca do września, jednak wybór optymalnego momentu na atak szczytowy wymaga dokładnej analizy warunków pogodowych i śniegowych. Najlepsze warunki do zdobycia tego wymagającego czterotysięcznika panują zwykle w szczycie lata – w lipcu i sierpniu. W tym okresie dni są najdłuższe, co daje więcej czasu na bezpieczne dotarcie do wierzchołka i powrót do bazy. Dodatkowo wysokie temperatury sprawiają, że śnieg jest bardziej stabilny.
Niezależnie od wybranego terminu, kluczowe jest dokładne śledzenie prognoz pogody i konsultowanie się z lokalnymi ekspertami – przewodnikami i ratownikami górskimi. Ich doświadczenie i znajomość specyfiki danego rejonu są nieocenione w podejmowaniu trafnych decyzji i minimalizowaniu ryzyka podczas wspinaczki na tak wymagający szczyt jak Weisshorn.
Weisshorn – czy warto podjąć wyzwanie?
Weisshorn to prawdziwy diament w koronie Alp – piękny, dostojny i niezwykle wymagający. Zdobycie tego szczytu to marzenie wielu ambitnych wspinaczy, gotowych rzucić wyzwanie swoim umiejętnościom i sile charakteru. Przy odpowiednim przygotowaniu, doświadczeniu i pokorze wobec potęgi gór, wejście na Weisshorn dostarcza niezapomnianych wrażeń i ogromnej satysfakcji, stając się kamieniem milowym w górskiej karierze.
