Demawend – najwyższy szczyt Iranu. Jak zaplanować wyprawę na wulkan w Azji?

Demawend – co warto wiedzieć o tym szczycie?

Demawend stanowi najwyższy szczyt irańskich gór Elburs, osiągając imponującą wysokość 5610 metrów n.p.m. Wulkan wyróżnia się charakterystycznym stożkowatym kształtem, dominując nad otaczającym krajobrazem. Jego masyw rozciąga się w północnej części Iranu, tworząc niepowtarzalny element górskiego krajobrazu. Jest to wulkan drzemiący, co oznacza, że pozostaje w stanie długotrwałego uśpienia. O jego dostępności przesądza również bliskość irańskich miast – są nimi Teheran (ok. 70 kilometrów) i Amol (ok. 60 kilometrów).

Jak wygląda wejście na Demawend?

Wspinacze, którzy planują wejście na Demawend, mają do wyboru kilka tras. Jedna z nich rozpoczyna się w miejscowości Polur, położonej około 70 kilometrów od Teheranu:

1. Pierwszym etapem wyprawy jest dotarcie do Camp 1 Irańskiej Federacji Górskiej, zlokalizowanego na wysokości 2300 metrów n.p.m. W tym miejscu uiszcza się opłatę za pozwolenie na wejście na szczyt, wynoszącą kilkadziesiąt dolarów;
2. następnie trasa prowadzi do Camp 2 w Gosfandsarze, usytuowanego na wysokości 3000 metrów, gdzie charakterystycznym elementem krajobrazu jest meczet ze złotą kopułą. Zimą i wiosną ze względu na zalegający śnieg początek trasy często przesuwa się do wysokości 2700-2800 metrów;
3. kolejnym kluczowym punktem jest Camp 3 – schronisko Bargah Sevom New Hut, znajdujące się na wysokości 4200 metrów. Obiekt oferuje podstawowe zaplecze noclegowe, składające się z czterech pokoi i wspólnej sali, a także możliwość zakupu żywności i napojów. Warto pamiętać, że schronisko jest nieogrzewane, co szczególnie poza sezonem może wiązać się z bardzo niskimi temperaturami.

Zdobycie szczytu Demawend wymaga starannego zaplanowania czasu i etapów wyprawy. Standardowy wariant wyprawy obejmuje pięciodniowy harmonogram, który pozwala na bezpieczną aklimatyzację i minimalizuje ryzyko choroby wysokościowej. W przypadku bardziej doświadczonych alpinistów możliwe jest skrócenie całej wyprawy do zaledwie 2-3 dni, jednak wiąże się to ze zwiększonym ryzykiem i wymaga doskonałego przygotowania fizycznego.

Jaki sprzęt jest potrzebny do zdobycia tego pięciotysięcznika?

Przygotowanie odpowiedniego sprzętu ma kluczowe znaczenie podczas wyprawy na Demawend:

• podstawą są porządne buty trekkingowe z cholewką, najlepiej lekkie, ale zapewniające stabilność i komfort;
• niezbędnym elementem są raki, które należy dobrać precyzyjnie do obuwia;
• kijki trekkingowe ułatwiają poruszanie się w trudnym terenie;
• bardzo ważna jest odzież oraz wielowarstwowe rękawiczki chroniące przed niskimi temperaturami – zaleca się mieć dwie pary, w tym jedną zapasową;
• czołówka z zapasowymi bateriami jest nieodzowna podczas nocnych przejść;
• warto zabrać również nawigację satelitarną lub GPS w telefonie z wcześniej przygotowaną mapą trasy;
• plecak o pojemności około 80 litrów pozwoli na spakowanie całego niezbędnego ekwipunku;
• dodatkowym wyposażeniem powinny być okulary przeciwsłoneczne lub gogle chroniące przed śnieżnym olśnieniem, termos i ciepła czapka;
• nie można zapominać o sprzęcie biwakowym (namiot, śpiwór, kuchenka turystyczna itp.), który jest niezbędny w wysokich górach.

Nie są natomiast wymagane specjalistyczne elementy jak lina, kask czy uprząż, gdyż trasa nie ma charakteru wybitnie wspinaczkowego. Większość wymienionych wyżej elementów można kupić w dobrym sklepie sportowym, takim jak Decathlon.

Czy zdobycie Demawend jest trudne? Największe wyzwania

Zdobycie Demawendu stanowi poważne wyzwanie dla większości turystów. Główną trudność stanowi wysokość 5610 metrów oraz związane z nią ryzyko choroby wysokościowej. Statystyki wskazują, że ponad 50% wspinaczy doświadcza jej objawów podczas próby zdobycia szczytu. Kluczowym wyzwaniem jest aklimatyzacja i adaptacja organizmu do niskiego ciśnienia tlenu. Trasa nie wymaga zaawansowanych umiejętności technicznych, jednak fizyczne i mentalne przygotowanie ma kluczowe znaczenie. 

Najtrudniejszy jest dzień szczytowy, charakteryzujący się najniższymi temperaturami i najsilniejszymi wiatrami. Wspinaczka i schodzenie około 1400 metrów w ciągu jednego dnia na wysokości powyżej 4200 metrów może trwać 10-12 godzin, co wymaga bardzo dobrego przygotowania kondycyjnego. Dodatkowym wyzwaniem są gwałtownie zmieniające się warunki atmosferyczne oraz obecność gazów siarczanych w rejonie krateru. Wielu wspinaczy określa Demawend jako jedno z najtrudniejszych górskich wyzwań, podkreślając, że mimo braku trudności technicznych, wysokość i warunki środowiskowe czynią wyprawę niezwykle wymagającą.

Wyjazd do Iranu – praktyczne informacje

Wyjazd do Iranu wymaga starannego przygotowania i znajomości podstawowych zasad podróżowania. Kluczowym elementem jest uzyskanie wizy turystycznej – można się o to starać w ambasadzie Iranu w Warszawie lub za pośrednictwem agencji turystycznej organizującej wyjazd. Taka procedura trwa około miesiąca. Obywatele niektórych krajów, w tym Stanów Zjednoczonych, Kanady i Wielkiej Brytanii, muszą uzyskać wizę za pośrednictwem irańskiej agencji turystycznej i podróżować z przewodnikiem. Warto pamiętać o obowiązkowym ubezpieczeniu podróżnym, które pokrywa pobyt w Iranie. Pod względem finansowym należy przygotować się na transakcje gotówkowe, gdyż karty kredytowe nie są powszechnie akceptowane z powodu międzynarodowych sankcji. 

Należy mieć również dokumenty niezbędne do wjazdu na teren Iranu. Należą do nich:

• paszport, który jest ważny przynajmniej przez 6 miesięcy – licząc od daty przylotu do Iranu;
• zdjęcie paszportowe;
• ubezpieczenie medyczne;
• powrotny bilet lotniczy.

Jadąc do Iranu, warto zaszczepić się przeciwko żółtaczce (A i B), tężcowi, a w przypadku gdy celem są rejony górskie, również wściekliźnie. Poza tym należy wziąć pod uwagę obyczaje tego kraju dotyczące ubioru – zarówno w przypadku kobiet, jak i mężczyzn. Odsłanianie ciała jest tu zabronione, panie muszą mieć dodatkowo chustę zakrywającą włosy. Należy nałożyć ją już na lotnisku.

Wyprawa na Demawend to nie tylko fizyczne wyzwanie, ale również niepowtarzalna podróż przez fascynujący krajobraz geologiczny i kulturowy Iranu. Każdy zdobywca tego wulkanicznego szczytu staje się częścią wyjątkowej społeczności alpinistów, którzy zmierzyli się z jednym z najtrudniejszych wyzwań górskich w Azji. Doświadczenie zdobycia Demawendu wykracza daleko poza sam moment osiągnięcia szczytu – to przede wszystkim lekcja pokory wobec natury, test własnych możliwości i niepowtarzalna przygoda, która na zawsze pozostanie w pamięci. Mimo że trasa nie należy do najbardziej technicznych, wymaga kompleksowego przygotowania fizycznego, mentalnego i logistycznego.

Fot. główne: Fot. M samadi (Wikipedia), CC BY 3.0

• Howerla (2061 m n.p.m.) – poznaj najwyższy szczyt Ukrainy
• Grossglockner – najwyższy szczyt Austrii. Wejście drogą normalną
• Kazbek – jak zaplanować wyprawę na ten pięciotysięcznik w Gruzji?
• Jungfrau w Szwajcarii – region narciarski, lodowiec, kolej na Jungfraujoch
• Wichren w paśmie Piryn. To warto wiedzieć o drugim szczycie Bułgarii