Wyjątkowa o każdej porze roku Szrenica czeka zarówno na tych, którzy wchodzą na nią z położonej nieopodal Szklarskiej Poręby, jak i na strudzonych wędrowców, którzy za cel obrali przemierzenie całego Głównego Szlaku Sudeckiego.
Od 1922 roku w schronisku na szczycie można pozwolić sobie na zrzucenie plecaka i chwilę oddechu. Od dnia powstania przechodziło ono liczne remonty, a także poważną odbudowę z uwagi na pożar dachu w 1972 roku. Mimo wielu cichych miesięcy, kiedy drzwi budynku zamknięte były dla turystów z uwagi na modernizacje, górskie schronisko PTTK Szrenica wciąż działa. W jego zaciszu czeka zaś na Ciebie „czar gór” oraz słynny sernik szrenicki, idealne źródło energii na kolejne godziny marszu. Na piętrze z kolei ukryta jest biblioteka dobrych słów – szafa pełna książek dla tych, którzy zdecydują się zostać nieco dłużej.
Droga na szczyt zachodnich Karkonoszy – czerwonym szlakiem na Szrenicę
Na szczyt Szrenicy (1362 m n.p.m.) prowadzi kilka malowniczych szlaków. Każdy oferuje coś, co niezależnie od pory roku zachwyca i na długo pozostaje w pamięci. Najbardziej popularny, czerwony, zaczyna się asfaltowym podejściem ulicą gen. Władysława Sikorskiego. Po drodze miniesz efektownie prezentujące się Krucze Skały, położone na prawym brzegu rzeki Kamienna. Po jej lewej stronie tuż przed przystankiem Szklarska Poręba Huta obejrzysz kolejną atrakcję turystyczną – Krzywe Baszty. To granitowa grupa skalna o wysokości 18 m i charakterystycznym pochyleniu.
Od Rozdroża pod Kamieńczykiem łatwa droga szybko przechodzi w kamienistą ścieżkę pełną nieforemnych kocich łbów. Latem wymaga ona od wędrowcy solidnego obuwia i uważności. Szczególnie wtedy, gdy nie zdąży jeszcze wyschnąć po deszczu. Z kolei zimą wita go gładką warstwą lodu. Odkłada się on wszędzie tam, gdzie przez gęste gałęzie drzew nie dochodzą ciepłe promienie. Suma podejść na całej trasie na Szrenicę to aż 691 m. Na nie z kolei przypada jedynie 3 m zejść. Warto więc nastawić się na dość wyraźnie odczuwalny wysiłek.
Możliwość zejścia tuż pod kaskady Wodospadu Kamieńczyka sprawia, że trasa ta jest jeszcze ciekawsza. Jedno z największych karkonoskich schronisk na Hali Szrenickiej (1201 m n.p.m.) to ostatnie miejsce, gdzie, tuż przed końcem wędrówki, możesz skorzystać z infrastruktury PTTK. Stąd dzieli Cię już tylko około 35 minut marszu od rumowisk skalnych i punktu szczytowego na Szrenicy (1362 m n.p.m.) z najbardziej malowniczym zachodem słońca nad głównym grzbietem Karkonoszy.
Inna strona gór – szlakiem żółtym przez schronisko pod Łabskim Szczytem na Szrenicę
Alternatywą dla czerwonego podejścia jest szlak żółty. Rozpoczyna się on w Szklarskiej Porębie i prowadzi głównymi ulicami aż miejsca, gdzie Kilińskiego przechodzi łagodnym zakrętem w Uroczą. W tym miejscu szlak wprowadzi Cię do lasu. Po drodze przecina on Złoty Potok, niewielki, ale dobrze znany w regionie górski strumień. Jego koryto kryje w sobie niezwykłe żyły kwarcowe zbudowane częściowo z ametystu. Nie są to wielkie kryształy, jednak ich istnienie w korycie potoku sprawia, że Złoty Potok znajduje się na liście miejsc, które słyną z minerałów.
Szlak wiedzie dalej ścieżką przez lasy Karkonoskiego Parku Narodowego, wzdłuż Szrenickiego Potoku i skręca ku Kukułczym Skałom. Stąd już tylko niespełna 15 minut wartkim krokiem na Halę pod Łabskim Szczytem (1170 m n.p.m.), gdzie w maleńkim schronisku spróbujesz rewelacyjnego ciasta drożdżowego z jagodami. Dalej w stronę Szrenicy prowadzą dwie drogi. Pierwsza wiedzie szlakiem niebieskim tzw. Czeską Ścieżką do Českiej budki na wysokości 1406 m n.p.m i Głównym Szlakiem Sudeckim nieco w dół, przez Trzy Świnki i Graniczną Łąkę ku skalistemu szczytowi. Druga odbija przy Mokrym Rozdrożu (1207 m n.p.m.) i prowadzi szlakiem zielonym przez Szrenickie Mokradła do Mokrej Przełęczy. Zagrożenie lawinowe sprawia, że ten nieco krótszy odcinek dostępny jest dla turystów wyłącznie wtedy, gdy na grzbiecie nie zalega śnieżna pokrywa.
Spacerem po Górach Izerskich i Karkonoszach – od Szrenicy na polską i czeską stronę
Wyprawa na jeden z najciekawszych punktów w zachodnich Karkonoszach nie musi kończyć się wraz z wejściem lub wjechaniem dwuodcinkową kolejką krzesełkową na szczyt. Tak naprawdę przygoda z wędrowaniem może rozpocząć się dopiero tu na granitowym gołoborzu. Gdy już nacieszysz wzrok i serce panoramą Kotliny Jeleniogórskiej, możesz pójść dalej.
W zależności od obranego kierunku:
– zielonym szlakiem do Jakuszyc i dalej od Rozdroża pod Cichą Równią w stronę słynnej Chatki Górzystów,
– do Trzech Świnek i dalej ku Voseckiej Budzie oraz licznym atrakcjom krajobrazowym po stronie czeskiej,
– na Łabski Szczyt oraz granią widokową Śnieżnych Kotłów w stronę Wielkiego Szyszaka.
Ostatnia z proponowanych tras może zaprowadzić Cię aż na Śnieżkę. Jeśli jednak nie planujesz tak długiej wędrówki, przejdź, choć na chwilę, na czeską stronę. Pełno tam wspaniałych krajobrazów, wyjątkowych wodospadów i często niemal pustych ścieżek. To będzie miła odmiana, szczególnie w środku sezonu letniego, gdy tłum szturmujący polskie szlaki naprawdę daje się we znaki.
fot. Ilustracji: Jacek Halicki via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
Może Cię także zainteresować:
- Wodospad Kamieńczyka. Szlak na Szrenicę
- Hala Szrenicka – szlaki turystyczne. Jak dotrzeć do schroniska?
- Cieślar – widokowy szczyt w Beskidzie Śląskim. Jak tam wejść?
- Hala Izerska. Szlaki i atrakcje turystyczne
- Śnieżne Kotły pod Łabskim Szczytem i ich wielkie tajemnice
