Makalu w Himalajach. Co wiemy o piątej najwyższej górze świata?

Makalu w Himalajach to piąta najwyższa góra świata, wznosząca się na wysokość 8485 m n.p.m. (wg innych źródeł – 8463 m n.p.m.). Ten majestatyczny szczyt znajduje się na granicy Nepalu i Chin, zaledwie 19 kilometrów od Mount Everestu. Charakterystyczna piramidalna sylwetka i ekstremalne warunki wspinaczkowe czynią go jednym z najtrudniejszych ośmiotysięczników.
Makalu

Położenie i charakterystyka geograficzna masywu Makalu

Położenie Makalu w Himalajach Wysokich czyni z tego szczytu prawdziwą legendę. Szczyt wznosi się dokładnie na granicy między Nepalem a Tybetem (Chinami), około 19 kilometrów na południowy wschód od Mount Everestu. Charakterystyczną cechą tej góry jest jej idealna, czworoboczna piramidalna struktura z czterema ostrymi graniami. Masyw posiada dwa znaczące szczyty poboczne. Pierwszym jest Kangchungtse (znany również jako Makalu II) o wysokości 7678 m n.p.m., położony około 3 kilometry na północny zachód od głównego wierzchołka. Drugim jest Chomo Lonzo (7804 m n.p.m.), znajdujący się 5 kilometrów na północny wschód od głównego szczytu.

Makalu widoki

Makalu w Himalajach – dlaczego tak trudno zdobyć ten szczyt?

Makalu uchodzi za jeden z najtrudniejszych technicznie ośmiotysięczników, a wskaźnik sukcesu w zdobyciu szczytu wynosi zaledwie 34%. Główne wyzwania wynikają z kilku kluczowych czynników:

  • charakterystyczna piramidalna struktura góry wymusza pokonywanie stromych ścian i ostrych grani, które są mocno eksponowane na zmienne warunki pogodowe;
  • wspinacze muszą się zmierzyć z nagłymi burzami śnieżnymi, silnymi wiatrami i temperaturami sięgającymi -40°C;
  • dodatkowym utrudnieniem jest konieczność prowadzenia wspinaczki zarówno w skale, jak i lodzie, szczególnie w końcowej części, gdzie występuje technicznie wymagający French Couloir; 
  • odległe położenie masywu sprawia, że akcje ratunkowe są znacznie utrudnione, a każda nawet drobna kontuzja może okazać się tragiczna w skutkach;
  • wspinacze muszą też walczyć z chorobą wysokościową, obrzękiem płuc i mózgu, które są częstymi przyczynami niepowodzeń.

Wyprawa trekkingowa do Makalu Base Camp

Nie trzeba zdobywać szczytu Makalu – w Himalajach można skorzystać z oferty wyspecjalizowanych firm, które organizują trekking w pobliże znanych ośmiotysięczników. Wyprawa do Makalu Base Camp to szansa, by bez większego ryzyka cieszyć się majestatem tej niezwykłej góry. Co ważne, stanowi wyjątkową alternatywę dla zatłoczonych szlaków himalajskich. 

Zobacz też:  Mały Rozsutec – informacje o szczycie. Wejście przez Janosikowe Diery

Trasa prowadząca przez Park Narodowy Makalu Barun wymaga poświęcenia około trzech tygodni, a jej zwieńczeniem jest dotarcie na wysokość 4870 m n.p.m. Szlak charakteryzuje się niezwykłą różnorodnością krajobrazową. Rozpoczyna się w Tumlingtar na wysokości 400 m n.p.m., prowadząc przez kolejne strefy klimatyczne. Z bazy rozciąga się spektakularna panorama na najwyższe szczyty świata, w tym Mount Everest, Lhotse oraz majestatyczne Makalu. Wędrówka przez ten region pozwala na poznanie autentycznej kultury lokalnych społeczności, żyjących w odizolowanych wioskach i kultywujących tradycyjny styl życia oparty na rolnictwie. 

Najlepszy okres na podjęcie wyprawy przypada w październiku i listopadzie oraz między marcem a kwietniem, gdy warunki pogodowe są najbardziej sprzyjające. Należy jednak liczyć się z bardzo ubogą infrastrukturą noclegową – część noclegów może wymagać spania w namiotach, co dodaje wyprawie charakteru prawdziwej ekspedycji górskiej.

Makalu wycieczka

Przygotowanie do trekkingu w Himalajach

Przygotowanie do trekkingu w Himalajach wymaga kompleksowego podejścia. Działania trzeba rozpocząć na co najmniej 3 miesiące przed wyprawą. Podstawą jest systematyczny trening wytrzymałościowy, który powinien obejmować codzienne spacery, stopniowo wydłużane do 10 kilometrów dziennie. Kluczowe znaczenie ma również trening kardio – zaleca się 30-45 minut intensywnych ćwiczeń aerobowych pięć razy w tygodniu, w tym bieganie, jazdę na rowerze lub pływanie. Niezbędne jest także wzmacnianie nóg poprzez ćwiczenia takie jak przysiady i wykroki oraz dbanie o elastyczność mięśni poprzez regularne rozciąganie. 

W ramach przygotowań należy zadbać o odpowiedni sprzęt, który dostępny jest np. w sklepach Decathlon. To przede wszystkim wygodne, wodoodporne buty trekkingowe z dobrym wsparciem kostki, które trzeba wcześniej rozchodzić. System ubrań powinien składać się z trzech warstw: odprowadzającej wilgoć, ocieplającej oraz wodoodpornej zewnętrznej. Istotne jest również przygotowanie mentalne poprzez zapoznanie się z trasą i realistyczne określenie własnych możliwości.

Jak zdobywano Makalu? Historia wypraw

Historia zdobywania Makalu w Himalajach rozpoczęła się w 1954 roku, kiedy to dwie ekspedycje – amerykańska pod kierownictwem Williama Siri oraz brytyjska z Edmundem Hillarym – podjęły pierwsze próby zdobycia szczytu. Przełomowy okazał się rok 1955, gdy francuska wyprawa kierowana przez Jeana Franco osiągnęła historyczny sukces. 15 maja na szczycie stanęli Lionel Terray i Jean Couzy. W kolejnych dniach szczyt zdobyli pozostali członkowie zespołu, co było niezwykłym osiągnięciem jak na tamte czasy. 

Zobacz też:  Góry Złote - przewodnik po Sudetach

Lata 70. przyniosły kolejne znaczące sukcesy – Japończycy wytyczyli nową drogę południowo-wschodnim grzbietem, a Francuzi dokonali pierwszego wejścia zachodnią granią. Przełomowym momentem było pierwsze wejście bez użycia tlenu, którego dokonał Słoweniec Marjan Manfreda w 1975 roku. Szczególnie istotnym osiągnięciem było zdobycie w 1997 roku zachodniej ściany przez rosyjską ekspedycję, za co zespół otrzymał prestiżową nagrodę Złotego Czekana. Historycznym wydarzeniem stało się również pierwsze zimowe wejście dokonane przez Simone Moro i Denisa Urubko 9 lutego 2009 roku. Do dziś Makalu pozostaje jednym z najtrudniejszych technicznie ośmiotysięczników, a na jego stokach życie straciło 48 wspinaczy.

Makalu za chmurami

Polacy na Makalu

Polskie dokonania na Makalu rozpoczęły się od historycznego wejścia Jerzego Kukuczki w 1981 roku, który jako pierwszy Polak zdobył szczyt, wspinając się solo, stylem alpejskim i bez wspomagania tlenem, wytyczając nową drogę północno-zachodnią ścianą. W 1982 roku Andrzej Czok dokonał drugiego polskiego wejścia, pokonując zachodnią ścianę. Kolejne lata przyniosły następne sukcesy – w 1986 roku na szczycie stanął Krzysztof Wielicki, a w 1988 roku Tomasz Kopyś oraz Ryszard Kołakowski. 

W XXI wieku listę polskich zdobywców poszerzyli Piotr Pustelnik (2002) i Anna Czerwińska (2006). Znaczącym osiągnięciem było wejście zespołu Artura Hajzera, Adama Bieleckiego i Tomasza Wolfarta w 2011 roku, którzy zdobyli szczyt bez użycia dodatkowego tlenu. Najnowszym polskim sukcesem jest wejście Doroty Rasińskiej-Samoćko, która stanęła na szczycie 28 maja 2022 roku. Niestety, góra pochłonęła też życie trzech polskich himalaistów: Andrzeja Młynarczyka (1978), Tadeusza Szulca (1982) i Ryszarda Kołakowskiego (1988).

Szczyt Makalu w Himalajach pozostaje jednym z największych wyzwań w świecie wspinaczki wysokogórskiej. Każdego roku przyciąga doświadczonych wspinaczy, którzy mierzą się z wymagającymi ścianami i zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Góra ta, mimo rozwoju technologii i sprzętu wspinaczkowego, wciąż zachowuje swoją pierwotną dzikość i majestat. Stanowi nie tylko cel wspinaczkowy, ale także miejsce, gdzie człowiek może doświadczyć potęgi natury w jej najczystszej formie. Dla wielu himalaistów zdobycie Makalu pozostaje życiowym marzeniem i sprawdzianem własnych możliwości.

Zobacz też:  Świnica szczyt – najważniejsze informacje. Opis szlaku, dojazd, parking, czas podejścia

Może Cię także zainteresować:
Archiwum: grudzień 2024

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Zobacz też