Jak wygląda szlak na Trzydniowiański Wierch?
Zdobycie szczytu, jakim jest Trzydniowiański Wierch, rozpoczyna się na Siwej Polanie, stanowiącej wejście do Doliny Chochołowskiej. To tutaj znajduje się duży parking, na którym można zostawić samochód. Jest to również punkt, do którego docierają liczne busy z Zakopanego, co stanowi wygodną alternatywę dla osób niezmotoryzowanych. Pierwszy etap wędrówki prowadzi dnem jednej z najdłuższych dolin w polskich Tatrach. Trasa na tym odcinku jest niemal całkowicie płaska i pozbawiona jakichkolwiek trudności, co czyni ją dostępną dla każdego, niezależnie od kondycji. Idzie się szeroką, asfaltową drogą.
Początkowy, monotonny odcinek przez Dolinę Chochołowską można skrócić, korzystając z kolejki turystycznej „Rakoń”. Jej przystanek początkowy zlokalizowany jest na Siwej Polanie, a końcowy na Polanie Huciska. Pokonanie tego fragmentu pieszo zajmuje około godziny, podczas gdy przejazd kolejką skraca ten czas do kilkunastu minut. Dalsza część wędrówki doliną, aż do skrzyżowania szlaków, prowadzi już drogą szutrową. Ten fragment trasy jest bardziej malowniczy i pozwala w pełni poczuć atmosferę tatrzańskiej przyrody. Cały odcinek doliny do punktu odbicia na właściwy szlak zajmuje około 1,5 godziny.
Charakterystyka podejścia czerwonym szlakiem turystycznym
Wędrówka na Trzydniowiański Wierch nabiera górskiego charakteru dopiero po dotarciu do skrzyżowania szlaków, gdzie należy wybrać czerwone oznaczenia. Od tego momentu ścieżka zaczyna się wznosić, prowadząc początkowo przez gęsty, świerkowy las. Podejście jest jednostajne, ale nie nazbyt strome. Kamienisty chodnik jest wygodny i dobrze przygotowany, co ułatwia nabieranie wysokości. Ten leśny fragment trasy stanowi doskonałą ochronę przed słońcem w upalne dni, ale jednocześnie ogranicza widoki. Jest to najmniej spektakularny, ale konieczny etap na drodze do celu, jakim jest Trzydniowiański Wierch.
Po około godzinie marszu las zaczyna się przerzedzać, a teren stopniowo otwierać. Szlak wyprowadza wędrowców na rozległe, trawiaste zbocza, porośnięte kosodrzewiną. To właśnie tutaj zaczynają się pojawiać pierwsze, coraz szersze panoramy. Podejście staje się bardziej widokowe i przyjemniejsze. Ścieżka wije się zakosami, co łagodzi jej nachylenie i pozwala na spokojne zdobywanie wysokości bez nadmiernego wysiłku. Ostatni fragment trasy na Trzydniowiański Wierch to już czysta przyjemność, podczas której można podziwiać otaczające szczyty Tatr Zachodnich, a wysiłek włożony w podejście zostaje w pełni wynagrodzony.
Trudność trasy i panorama ze szczytu Trzydniowiańskiego Wierchu
Szlak na Trzydniowiański Wierch z Doliny Chochołowskiej jest uznawany za łatwy technicznie. Na całej trasie nie występują żadne sztuczne ułatwienia, takie jak łańcuchy czy klamry. Nie ma również miejsc o dużej ekspozycji, które mogłyby powodować lęk wysokości. Z tego powodu trasa jest doskonałym wyborem dla początkujących turystów górskich, rodzin z dziećmi oraz osób, które chcą rozpocząć swoją przygodę z Tatrami. Jedyną trudnością może być długość całej wycieczki oraz suma przewyższeń do pokonania, co wymaga posiadania przynajmniej podstawowej kondycji fizycznej. Całość zajmuje około 5-6 godzin.
Panorama ze szczytu Trzydniowiańskiego Wierchu jest jedną z najpiękniejszych w Tatrach Zachodnich:
- roztacza się stąd imponujący widok na otoczenie Doliny Chochołowskiej i sąsiedniej Doliny Kościeliskiej;
- doskonale widać stąd potężne masywy Kominiarskiego Wierchu, Ornaku oraz Wołowca;
- w oddali można dostrzec ostre granie Tatr Wysokich z charakterystyczną sylwetką Świnicy;
- szczególnie imponująco prezentuje się stąd pobliski Kończysty Wierch oraz Jarząbczy Wierch wraz z całą granią główną Tatr Zachodnich.
Niezbędne wyposażenie na szlaku w Tatrach
Większość rzeczy, które mogą okazać się potrzebne na górskim szlaku, kupisz w sklepie sportowym Decathlon. Podstawą wyposażenia każdego turysty wybierającego się w Tatry są odpowiednie buty. Muszą to być modele przeznaczone do trekkingu, z wysoką cholewką stabilizującą staw skokowy oraz twardą podeszwą z agresywnym bieżnikiem. Gwarantuje to bezpieczeństwo i komfort na kamienistych ścieżkach. Kolejnym kluczowym elementem jest plecak o pojemności około 20-30 litrów, do którego należy spakować odzież na zmianę. W górach pogoda jest zmienna, dlatego niezbędna jest kurtka przeciwdeszczowa, ciepła bluza lub polar oraz czapka i rękawiczki, nawet w środku lata.
Oprócz podstawowego ubioru, w plecaku powinno znaleźć się miejsce na apteczkę z podstawowym wyposażeniem: plastrami, bandażem elastycznym i środkiem do dezynfekcji. Niezbędna jest również naładowana latarka czołowa, która może okazać się ratunkiem w przypadku nieplanowanego przedłużenia wycieczki i zmroku. Konieczne jest zabranie ze sobą papierowej mapy i kompasu lub urządzenia GPS – nie można polegać wyłącznie na telefonie komórkowym. Warto mieć także powerbank. Na szlak należy zabrać co najmniej 1,5 litra wody na osobę oraz wysokoenergetyczne przekąski, takie jak batony czy orzechy.
Kiedy najlepiej wybrać się na Trzydniowiański Wierch?
Najlepszym okresem na zaplanowanie wycieczki na Trzydniowiański Wierch jest lato oraz wczesna jesień, czyli okres od czerwca do października. W tym czasie warunki na szlaku są najbardziej sprzyjające. Dni są długie, a pogoda stosunkowo stabilna, co minimalizuje ryzyko załamania aury. Co najważniejsze, na szlaku nie zalega już śnieg, dzięki czemu trasa jest w pełni dostępna i bezpieczna nawet dla mniej doświadczonych turystów. Latem zbocza Trzydniowiańskiego Wierchu pokrywają się zielenią, a jesienią przybierają piękne, rude barwy, co dodatkowo podnosi walory estetyczne wędrówki w tym rejonie.
Wycieczka na Trzydniowiański Wierch jest możliwa również zimą, jednak wymaga zupełnie innego przygotowania i jest przeznaczona wyłącznie dla doświadczonych turystów. Szlak jest wówczas pokryty grubą warstwą śniegu, co wymusza konieczność używania raków oraz czekana. Niezbędna jest również umiejętność posługiwania się tym sprzętem oraz wiedza na temat oceny zagrożenia lawinowego. Zimą dzień jest znacznie krótszy, co wymaga precyzyjnego planowania czasowego. Należy pamiętać, że warunki mogą być skrajnie trudne, a trasa o wiele bardziej wymagająca niż latem.
Fot. Główne: Jerzy Opioła via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
Może Cię także zainteresować:
- Kończysty Wierch, czyli Tatry Zachodnie dla początkujących
- Starorobociański Wierch – szlakiem z Hali Ornak czy Siwej Polany? Sprawdź!
- Jarząbczy Wierch – szczyt na granicy polsko-słowackiej
- Wołowiec – czas podejścia, szlaki, wejście z Polany Chochołowskiej
- Iwaniacka Przełęcz w Tatrach Zachodnich – lokalizacja, szlaki turystyczne
