Mont Blanc – ile czasu zajmuje wspinaczka na najwyższy szczyt Europy?

Każdy, kto chce zdobyć szczyt Mont Blanc, na wysokogórską wyprawę powinien zarezerwować przynajmniej kilka dni. Najlepiej w sezonie letnim, od czerwca do września, kiedy w Alpach nie ma narciarzy. Możliwości biwakowania są minimalne, a próba przenocowania w schroniskach Tête Rousse (3167 m n.p.m) lub Refuge du Goûter (3815 m n.p.m.) bez wcześniejszej rezerwacji praktycznie nie szans powodzenia. Choć „najłatwiejsze” szlaki mają poziom trudności PD- w skali alpejskiej, to ich pokonanie i tak wymaga niemałych umiejętności wspinaczkowych, dobrej kondycji i poprawnej asekuracji. W niektórych strefach masywu Mont-Blanc występuje podwyższone ryzyko zejścia lawiny śnieżnej, utworzenia lodowej szczeliny czy obrywu skalnego. Kilka początkowych odcinków pominiesz, jeśli zdecydujesz się na wjazd kolejką górską. Czytaj dalej!

Mont Blanc w Alpach Graickich. Położenie, informacje i ciekawostki

Włosi i Francuzi nie są zgodni co do dokładnego przebiegu granicy pomiędzy ich państwami. Pewna część mieszkańców i naukowców z Półwyspu Apenińskiego twierdzi, że to główna grań Alp i wierzchołek Mont Blanc – a dla nich raczej Monte Blanco – stanowią linię podziału terytorium. Ich sąsiedzi uważają, że najwyższy szczyt Alp znajduje się w całości po francuskiej stronie, a granica biegnie przez jedno z pobocznych wzniesień całego masywu. Mont Blanc de Courmayeur – lub Monte Bianco di Courmayeur – znajduje się ok. 50 metrów na południowy wschód od głównego wierzchołka. Ma 4748 m wysokości, a od głównej góry całych Alp dzieli go Col Major, najwyżej położona przełęcz (4730 m n.p.m.) w całej Europie.

Masyw Mont Blanc tworzą alpejskie skały krystaliczne i lodowce. Geografowie wyodrębnili w tym rejonie Alp Graickich (części Alp Zachodnich) 17 dolin glacjalnych, których łączna powierzchnia wynosi ok. 200 km². W 1967 r. przez góry wywiercono tunel drogowy o długości ok. 12 km – biegną nim drogi N205 we Francji oraz T1 we Włoszech. Warunki pogodowe wokół szczytu są wyjątkowo trudne do przewidzenia, dlatego wokół wierzchołka jest kilka schronów dla alpinistów, których zaskoczą np. burze śnieżne.

Nie dla wszystkich alpejski Mont Blanc jest najwyższym szczytem Europy

Istnieje co najmniej 6 różnych wariantów przebiegu lądowego podziału Eurazji na kontynenty. Są wśród nich i takie, które do Europy zaliczają część lub całość Kaukazu – łańcucha górskiego, które „łączy” wschodnie wybrzeże Morza Czarnego z zachodnimi brzegami Morza Kaspijskiego, oddalone od siebie o ok. 1500 km. To terytoria Rosji, Gruzji, Armenii oraz Azerbejdżanu. Najwyższy szczyt wszystkich pasm na Kaukazie, rosyjski Elbrus, jest ponad 800 metrów wyższy od Mont Blanc – ma 5642 metry.

Kwestią sporną pozostaje położenie kaukaskich szczytów na Starym Kontynencie – łącznie 14 spośród nich jest wyższych, niż najwyższa góra w Alpach. Część wspinaczy, którzy chcą pochwalić się zdobyciem Korony Europy, czasami korzysta z argumentów geografów, by oszczędzić sobie dalekiej i kosztownej wyprawy na Kaukaz. Inni wręcz przeciwnie – wchodzą zarówno na Mont Blanc, jak i na Elbrus. Wtedy nikt nie jest w stanie podważyć ich osiągnięć sportowych.

Wysokość szczytu. Od 2001 roku wierzchołek Mont Blanc mierzy się co 2 lata

I każdy z wrześniowych pomiarów daje nieco inne rezultaty. Podstawowym czynnikiem jest zmienna grubości czapy lodowej, na którą wpływają m.in. zmiany lokalnego mikroklimatu oraz aktualna pogoda w Alpach Zachodnich. Do tego dochodzi wciąż trwający proces wypiętrzania góry, w tempie ok. 2–3 milimetrów rocznie. Czubek skalnego masywu znajduje się mniej więcej na poziomie 4792 m n.p.m. Na większości map Mont Blanc ma oficjalnie 4807 metrów wysokości bezwzględnej – to wynik analiz jeszcze z XIX stulecia. Przy okazji cyklicznych pomiarów od początku XXI wieku wierzchołek kilkukrotnie przekroczył granicę 4810 m. Poniżej pełne zestawienie wyników tych badań w latach 2001–2021:

• 2001 r. – 4810,4 m n.p.m.;
• 2003 r. – 4808,45 m;
• 2005 r. – 4808,75 m;
• 2007 r. – 4810,9 m
• 2009 r. – 4810,45 m;
• 2011 r. – 4810,44 m;
• 2013 r. – 4810,02 m;
• 2015 r. – 4808,73 m;
• 2017 r. – 4808,72 m;
• 2019 r. – 4806,93 m;
• 2021 r. – 4807,81 m.

Zdobywcy Białej Góry – kto pierwszy wszedł na szczyt Mont Blanc?

Pierwszą udaną wyprawę poprowadzili Jacqes Balmat – poszukiwacz kryształów z francuskiego Chamonix – i tamtejszy lekarz, dr Michel Paccard. Na wierzchołku alpejskiej góry stanęli 8 sierpnia 1786 roku i tym samym zasłużyli na nagrodę pieniężną, jaką w 1760 roku za zdobycie Mont Blanc wyznaczył niejaki Horace-Bénédict de Saussure. Genewski arystokrata i naukowiec prowadził w Alpach szeroko zakrojone badania geologiczne i botaniczne. Sam podejmował próby wejścia na „Dach Europy”, ale aż do 1787 roku żadna nie zakończyła się sukcesem. Balmat, Paccard i de Saussure są uważani za ojców-założycieli całego ruchu alpinistycznego.

Pierwsza kobieta na Mont Blanc i pierwszy Polak

Pierwszą kobietą na szczycie Alp była Marie Paradis. Jednak wyprawy z lipca 1808 roku nie ukończyła o własnych siłach, musiała skorzystać z pomocy swoich towarzyszy. Za pierwszą „prawdziwą” zdobywczynię Mont Blanc uważa się Henriette d’Angeville, która stanęła na wierzchołku 4 września 1838 roku. Natomiast pierwszym Polakiem na szczycie był Antoni Malczewski (jeden z prekursorów rodzimego romantyzmu w literaturze), który wspiął się na górę w sierpniu 1818 roku.

Jak wejść na Mont Blanc? Transport do Chamonix, aklimatyzacja i kolejki górskie na szczyt

Francuski kurort to najpopularniejsza baza wypadowa na najwyższą górę Alp. Najszybciej dostaniesz się tu lotem do Genewy i dalej pociągiem lub autobusem. Możliwy jest także przejazd samochodem przez Niemcy i Szwajcarię. Ale Chamonix to nie jedyna opcja. Niektórzy turyści decydują się wejść na Mont Blanc z włoskiej Doliny Aosty. W ramach wysokogórskiej aklimatyzacji warto wcześniej zdobyć inną górę. Programy zorganizowanych wycieczek najczęściej przewidują wyprawę na:

• Aiguille du Tour;
• Gran Paradiso;
• Castor.

Stacje kolejek linowych, gondolowych czy zębatych w Masywie Mont Blanc to:

• we Włoszech:
• Courmayeur;
• Alpejski Ogród Botaniczny Saussurea;
• schron Torino;
• graniczny szczyt Punta Helbronner (3462 m).
• we Francji:
• Les Houches;
• Bellevue;
• Nid d’Aigle;
• z Chamonix-Mont-Blanc na szczyt Aiguille du Midi (3842 m).

Krótka charakterystyka dróg wejścia na Mont Blanc

Co warto wiedzieć o każdym z najpopularniejszych szlaków w Alpach? Oto skrót najważniejszych informacji.

1. Droga Gouter, Klasyczna, Królewska lub Normalna. Wiedzie przez schroniska Tête Rousse i Goûter, a także awaryjny schron Vallot. Szlak wymaga przejścia przez górne partie szczytów Aiguille du Goûter i Dôme du Goûter. Teoretycznie najłatwiejszy wariant zawiera najniebezpieczniejszy odcinek. W rejonie Grand Couloir (część znana także jako Żleb Śmierci oraz Kuluar Rolling-Stone) często dochodzi do lawin śnieżnych, skalnych oraz upadków z wysokości. Statystycznie najwięcej wypadków pod Mont Blanc zdarza się na tym ok. 100-metrowym fragmencie drogi.
2. Droga przez schronisko Grands Mulets, przełęcz Col du Dome i na grań du Goûter. Prowadzi głównie przez lodowce, w sezonie letnim zwiększone ryzyko wpadnięcia w szczelinę i obrywów lodu. Wariant nieco trudniejszy, choć szlak uchodzi za najbezpieczniejsze zejście z Mont Blanc w razie załamania pogody. Największym wyzwaniem może być dotarcie do Grands Mulets – wejście do schroniska wymaga pokonania ok. 20-metrowej, niemal pionowej ściany skalnej (odcinek ubezpiczony łańcuchami).
3. Piękna Droga, Szlak 3M, Droga Trzech Gór (fr. Les Trois Mont). Kolejno są to Mont Blanc du Tacul (4248 m), Mont Maudit (4465 m) i Mont Blanc. Wcześniej trzeba dostać się na Aiguille du Midi, skąd warto udać się do schroniska Cosmiques i tam przenocować. A raczej zregenerować siły, gdyż początek wyjść na najwyższy szczyt w Europie najczęściej planuje się ok. godziny 2 w nocy.
4. Z Courmayeur przez Grań Innominaty. Szlak najtrudniejszy technicznie, wyjątkowo wymagający kondycyjnie – wiele skalnych ścian, niepewnych lodowców i śnieżnych ramp. Za bazę wypadową na Mont Blanc najlepiej obrać schronisko Monzino.
5. Droga Włoska lub Papieska. Wytyczona przez Ambrogio Damiano Achille Rattiego w 1890 roku, który 32 lata później został papieżem Piusem XI. Trudniejsza od wszystkich szlaków francuskich, za to mniej zatłoczona. Ta droga na Mont Blanc wiedzie przez Val Veny – z doliny do schroniska Gonella, dalej lodowcem Dome. W okolicach Vallot i schronu łączy się z pierwszym szlakiem na liście.

Przygotowania do zdobycia Mont Blanc. Wyposażenie, ubezpieczenie, trening

Temperatura powyżej 4000 m n.p.m. oscyluje wokół -12°C niezależnie od pory roku. Koniecznie trzeba zabrać lekką, a zarazem dobrze chroniącą przed słońcem, mrozem, wiatrem i wilgocią odzież. Buty do wspinaczki na szczyt powinny posiadać odpowiednio przyczepną i sztywną podeszwę – wypróbuj obuwie przed wyjazdem w Alpy, aby uniknąć ewentualnych otarć przez wodoodporny materiał cholewki. Rękawiczki muszą zapewnić dłoniom ochronę, a także swobodę i wyczucie potrzebne do posługiwania się czekanem. Przydadzą ci się też pojemny plecak (40–50 l), okulary lodowcowe, czapka, kominiarka, krem przeciwsłoneczny, apteczka, folia NRC, latarka… Cały sprzęt do wyprawy na Mont Blanc możesz zamówić w sklepie Decathlon. Zwróć szczególną uwagę również na poniższe produkty:

• raki;
• karabinki i ekspresy wspinaczkowe;
• kaski;
• liny, taśmy, repsznury;
• uprzęże wspinaczkowe.

Samodzielne wyjścia w wysokie góry, choć formalnie legalne, są ryzykowne. Początkujący wspinacze powinni zapewnić sobie pomoc przewodnika w wejściu na Mont Blanc, a polisa ubezpieczeniowa przyda się nawet doświadczonym alpinistom. Oferują ją nie tylko zagraniczne firmy czy organizacje turystyczne – na specjalne warunki mogą liczyć osoby zrzeszone w Polskim Związku Alpinizmu. Warto najpierw przejść kilka kursów (asekuracji, taternictwa, wspinaczki zimowej) i popracować nad kondycją, a dopiero potem wchodzić na strome ściany najwyższego szczytu w klasycznej Koronie Europy.

• Najwyższe szczyty w Europie -Sprawdź, które góry należą do Korony Europy?
• Dufourspitze – najwyższy szczyt Szwajcarii
• Góry we Włoszech: co zobaczyć i jak się przygotować?
• Elbrus – szczyt Kaukazu w Rosji. Czy to on jest najwyższy w Europie?
• Alpy – góry dla narciarzy. Gdzie najlepiej uprawiać zimowe sporty?