Zadni Gerlach – położenie i najważniejsze informacje o szczycie
Zadni Gerlach jest częścią masywu Gerlacha, najwyższego szczytu Tatr i całych Karpat. Wznosi się na wysokość 2617 m n.p.m. i jest położony w bocznej grani odchodzącej na północny zachód od głównego wierzchołka Gerlacha. Szczyt leży na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego po stronie słowackiej. Najbliższe miejscowości to Stary Smokowiec i Tatrzańska Łomnica. Zadni Gerlach zbudowany jest ze skał krystalicznych, głównie granodiorytów i granitów. Północno-zachodnie stoki opadają do Doliny Kaczej, południowo-wschodnie do Doliny Batyżowieckiej. Sam wierzchołek jest skalisty i wąski.
Szlak przez Zadni Gerlach – opis Drogi Martina
Najpopularniejszą trasą na Zadni Gerlach jest tzw. Droga Martina (Martinka). Zaczyna się w okolicach Śląskiego Domu – auto można zaparkować w miejscowości Tatranska Polianka. Szlak od Domu Śląskiego prowadzi granią od Polskiego Grzebienia przez Wielicki Szczyt, Litworowy Szczyt, Lawinowy Szczyt aż na Zadni Gerlach. Stamtąd można kontynuować wspinaczkę na główny wierzchołek Gerlacha. W ostatnim etapie – pomiędzy Zadnim Gerlachem a Gerlachem – podczas wspinaczki mijamy szczątki samolotu. To radziecki samolot Li-2, który rozbił się tu w 1944 roku. W katastrofie zginęli żołnierze 2. Czechosłowackiej Brygady Spadochronowej.
Droga Martina to szlak o trudnościach górskich, miejscami ubezpieczony łańcuchami i klamrami. Nie jest to trasa dla początkujących turystów. Wymaga doświadczenia, dobrej kondycji i odpowiedniego sprzętu. Czas przejścia całej Drogi Martina to ok. 4-5 godzin. Najtrudniejsze technicznie fragmenty to przejście z Litworowego Szczytu na Lawinowy Szczyt oraz końcowy odcinek grani Zadniego Gerlacha. Tam warto się asekurować liną. Alternatywą dla Drogi Martina jest łatwiejsza trasa z Doliny Batyżowieckiej przez Przełęcz Tetmajera. Można nią wejść bezpośrednio na Zadni Gerlach, omijając najtrudniejsze fragmenty grani.
Szlak na Zadni Gerlach – wejście drogą Komarnickich
Droga Komarnickich to jedna z najpopularniejszych tras wspinaczkowych na Zadni Gerlach. Została wytyczona przez braci Gyulę i Romana Komarnickich 28 lipca 1909 roku, którzy dokonali pierwszego wejścia w historii. Prowadzi północno-zachodnią ścianą Zadniego Gerlacha. Czas przejścia to 4-5 godzin. Ściana ma wystawę północną, a sama droga charakter mikstowy – prowadzi zarówno po skale, jak i lodzie oraz śniegu.
Najlepszy okres do wspinaczki to zima i wczesna wiosna. Optymalne warunki panują, gdy ścianę pokrywa lód, a temperatury utrzymują się poniżej zera, co zmniejsza zagrożenie lawinowe. Najwygodniejszym sposobem dotarcia pod ścianę jest wyjazd kolejką do schroniska Popradzkie Pleso, a następnie podejście przez Żelazne Wrota i Kaczy Bandzioch. Zejście odbywa się zwykle Walowym Żlebem do Doliny Batyżowieckiej. Stamtąd można dojść do Batyżowieckiego Stawu i dalej szlakiem do Wyżnich Hagów, skąd kolejką wraca się do Popradzkiego Plesa.
Droga Komarnickich to wymagająca, ale piękna linia wspinaczkowa na jeden z najsłynniejszych tatrzańskich szczytów. Zapewnia niezapomniane przeżycia w surowym, wysokogórskim otoczeniu. Jednak ze względu na trudności techniczne, zmienne warunki i inne zagrożenia, przeznaczona jest dla doświadczonych wspinaczy z odpowiednim przygotowaniem.
Przygotowanie do wędrówek w Tatrach. Sprzęt potrzebny na trudnym szlaku
Wybierając się na szlak przez Zadni Gerlach lub inne trudne trasy w Tatrach, trzeba zadbać o odpowiednie wyposażenie. Można je k0upić w sklepie sportowym Decathlon:
- podstawą są wygodne, stabilne buty górskie za kostkę oraz wytrzymałe ubranie chroniące przed wiatrem i deszczem;
- w plecaku powinny znaleźć się m.in. mapa, kompas, latarka czołówka, apteczka, prowiant i napoje. Przydadzą się też rękawiczki, czapka, okulary przeciwsłoneczne. Kijki trekkingowe ułatwią marsz w trudnym terenie;
- na trudniejszych technicznie odcinkach, jak Droga Martina, niezbędny jest sprzęt wspinaczkowy: kask, uprząż, lina, przyrządy do asekuracji. Warto mieć też dodatkowe wyposażenie jak śruby lodowe;
- przed wyprawą trzeba sprawdzić prognozę pogody i zagrożenie lawinowe. W razie załamania pogody lub dużego zagrożenia lawinowego lepiej zrezygnować ze wspinaczki.
Komu można polecić wspinaczkę na Zadni Gerlach?
Szlak przez Zadni Gerlach jest przeznaczony dla wytrawnych turystów górskich o dobrej kondycji. Wskazane jest wcześniejsze doświadczenie w poruszaniu się w terenie skalistym i eksponowanym. Droga Martina wymaga umiejętności posługiwania się sprzętem wspinaczkowym oraz asekuracji na ubezpieczonych odcinkach. Dlatego zalecana jest osobom, które ukończyły kurs taternicki lub wspinaczkowy. Trasa nie jest odpowiednia dla dzieci, osób z lękiem wysokości czy problemami zdrowotnymi. W razie wątpliwości co do swoich umiejętności warto skorzystać z usług wykwalifikowanego przewodnika tatrzańskiego.
Najlepszy okres do wejścia na Zadni Gerlach to od późnej wiosny do wczesnej jesieni. Zimą wyprawa jest znacznie trudniejsza i wymaga pełnego sprzętu zimowego oraz umiejętności wspinaczki lodowej.
Wejście na Zadni Gerlach – tylko dla doświadczonych
Zadni Gerlach to atrakcyjny cel dla ambitnych turystów odwiedzających słowackie Tatry Wysokie. Szlak wiodący przez ten szczyt dostarcza niezapomnianych wrażeń i pięknych widoków, ale wymaga odpowiedniego przygotowania. Przed wyruszeniem na trasę trzeba uczciwie ocenić swoje umiejętności i doświadczenie oraz skompletować niezbędny sprzęt. Warto też śledzić komunikaty pogodowe i lawinowe. Przestrzeganie zasad bezpieczeństwa i pokora wobec gór to klucz do udanej wspinaczki na Zadni Gerlach.
Fot. Główne: Adam Opioła via Wikipedia, CC BY-SA 4.0
Może Cię także zainteresować:
- Gerlach – szczyt Korony Europy. Dojazd, czas podejścia, szlaki
- Zadnia Kopa – charakterystyka szczytu w Tatrach Zachodnich
- Zadni Granat – średnio trudny szlak. Jak wygląda podejście z Hali Gąsienicowej?
- Cubryna – jak wejść na górę w tatrach? Który szlak wybrać?
- Bystra, Tatry Zachodnie – najważniejsze informacje
