Bouldering czyli głazownictwo – na czym polega?

Chcesz trenować sport, o którym niewiele jeszcze osób w Polsce słyszało? A może wspinałeś się dotąd z liną i potrzebujesz nowych wyzwań? Mamy dla ciebie świetną propozycję! Zacznij przygodę z boulderingiem. Ta dyscyplina uczy wytrwałości, pokonywania własnych słabości i współpracy z partnerem wspinaczkowym. Brzmi ciekawie? W tym artykule wyjaśnimy ci, na czym właściwie polega bouldering i jak zacząć wspinaczkę bez uprzęży.

Jaka jest historia boulderingu?

Nazwa pochodzi od angielskiego słowa „boulder”, które oznacza głaz. Bouldering to w dosłownym tłumaczeniu „głazownictwo”. Tę odmianę wspinaczki spopularyzował w połowie XX wieku amerykański matematyk, John Gill. Wcześniej, bo już w latach 20. w tym samym stuleciu, francuscy alpiniści trenowali wspinanie, pokonując niewysokie skałki w podparyskim Fontainebleau. Miasto to do tej pory uważane jest za światową stolicę tej dyscypliny. W Polsce boluderowanie zyskało popularność w ostatnich dziesięcioleciach.

Na czym polega ten rodzaj wspinaczki?

Jest to pokonywanie kilkumetrowych ścianek i niewysokich skał bez użycia lin asekuracyjnych. Cała trudność polega na zaliczaniu kolejnych uchwytów dla dłoni i stóp. Na ściance wspinaczkowej, przy pomocy różnorodnych uchwytów w kilku kolorach, wyznaczone są drogi o różnym poziomie trudności. Obejmują one przewieszenia, trawersy, a nawet sufity. Zadaniem wspinacza jest przejście całej wskazanej drogi. Bouldering wymaga wytrwałości i długich treningów. Zanim opanujesz nawet najprostszą drogę, licz się z tym, że wielokrotnie odpadniesz ze ścianki na materac.

Bouldering – spryt, siła mięśni i koordynacja ruchów

Aby przejście bouldera było możliwe, wspinacz musi opracować technikę przejścia i przemyśleć swoje kolejne ruchy. Przydaje się tężyzna fizyczna, ale też gibkość i umiejętność ustawienia ciała w odpowiedniej pozycji. Aby dłonie miały pewny chwyt, trzeba je zanurzyć w woreczku z magnezją, czyli specjalnym talkiem dla wspinaczy. Ci doświadczeni pokonują ściankę kilkoma ruchami. Bouldering to dyscyplina, w której pracują wszystkie mięśnie, ale też umysł. Dodatkowo łatwiej jest wyrobić w sobie cierpliwość i dążenie do osiągnięcia celu.

Poznaj najważniejsze pojęcia związane z głazownictwem

Dyscyplina ta obejmuje charakterystyczne słownictwo, takie jak:

• boulder, bald – droga, ścianka wspinaczkowa;
• boulderownia – zamknięta hala z pochyłymi panelami i chwytami do trenowania wspinaczki;
• crash pad – materac ochraniający spadających przed kontuzją;
• spotter – partner wspinaczkowy, który stojąc na dole, pomaga wyszukać chwyty, a w razie upadku, spycha ciało wspinacza na materac;
• woreczek z magnezją – przymocowany do bioder worek ze związkiem chemicznym w płynie, proszku lub granulkach, który służy do osuszania dłoni.

Czy wspinaczka bez asekuracji jest bezpieczna?

Tak, pod warunkiem zachowania zasad bezpieczeństwa. Aby uprawiać bouldering, powinieneś mieć spottera, który pomoże ci uniknąć kontuzji w razie upadku. Poza tym nie wolno chodzić ani stać bezpośrednio pod skałką wspinaczkową, ponieważ w każdej chwili osoba wspinająca się może odpaść. Przed treningiem konieczna jest rozgrzewka mięśni. Upadając, staraj się lądować na stopach, na ugiętych w kolanach nogach, a potem przewróć się na plecy. Lepiej nie wyciągać rąk, ponieważ grozi to skręceniem nadgarstków.

Od czego zacząć bouldering?

Aby rozpocząć przygodę z boulderingiem, najpierw zadbaj o ogólną kondycję i wytrzymałość. Wskazane są treningi aerobowe, bieganie, a także balansowanie na piłce i podciąganie się na drążku. Najlepiej, gdybyś znalazł sobie spottera w postaci bardziej doświadczonej w głazownictwie osoby. Zacznijcie od wizyty w boulderowni i podpatrywania osób ćwiczących. Możesz też wynająć profesjonalnego instruktora lub zapisać się do sekcji wspinaczkowej. Bouldering to dyscyplina towarzyska, gdzie można nawiązać ciekawe znajomości i przyjaźnie. Normą jest, że osoby odpoczywające na dole podpowiadają chwyty i technikę wspinaczom.

Jak wygląda rozgrzewka przed treningiem boulderingu?

Rozgrzewka polega na stopniowym rozciągnięciu mięśni i stawów. Zacznij od rozgrzewki dłoni i nadgarstków. Kolejny etap to zwykle skłony i skręty tułowia, przysiady, w tym też przysiady z wykrokiem i przenoszeniem ciężaru ciała z nogi na nogę. Wskazane są też pompki, pajacyki i podciąganie na drążku.

Co jest potrzebne do uprawiania głazownictwa?

Do uprawiania tej wspinaczki sportowej nie jest potrzebny żaden szczególny sprzęt. Wyposażenie odpowiedzialnego wspinacza to:

• crash pady;
• odzież wspinaczkowa, w tym długie spodnie i przylegające koszulki;
• buty wspinaczkowe na specjalnej podeszwie, która nie ślizga się i łatwa zahacza o stopnie;
• woreczki z magnezją.

Wszystkie te akcesoria kupisz w sklepach Decathlonu, na stoiskach dedykowanych wspinaczce górskiej i skałkowej. Co więcej, znajdziesz tam zarówno specjalne buty dla początkujących amatorów głazownictwa i wspinaczki ściankowej, jak i buty podejściowe do boulderingu w terenie.

Bouldering w terenie, czyli ścianki wspinaczkowe w Polsce

W naszym kraju jest kilka miejsc popularnych miejsc, gdzie spotkać można sporo niskich skał o nieregularnych kształtach i rzeźbie powierzchni. Interesuje cię zdobywanie naturalnych boulderów? Spójrz, gdzie warto pojechać:

• skały wapienne w rezerwacie przyrody „Zimny Dół” i w rezerwacie „Góra Zborów” w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej;
• skały piaskowca w Ciężkowicach koło Tarnowa;
• skały piaskowca w Kamiennej Górze niedaleko Wałbrzycha;
• skały granitowe w Górach Sokolich koło Jeleniej Góry.

Czy bouldering jest trudniejszy od wspinaczki skałkowej?

Każdy rodzaj wspinaczki ma swoich zwolenników. Wielu pasjonatów wspinania twierdzi, że zdobywanie skał z użyciem lin asekuracyjnych jest łatwiejsze i ciekawsze. Można odpocząć chwilę w powietrzu, a ze szczytu zjechać na dół po linie. Z reguły zdobywa się też większe wysokości. Bouldering to wspinaczka na niskich skałach, ale wymaga większej koncentracji. Nie ma tu asekuracji, więc ta dyscyplina oznacza duże wyzwanie i konkretną dawkę adrenaliny. Warto też zaznaczyć, że głazownictwo różni się trochę od siebie, w zależności do tego, czy podłożem jest wapień, piaskowiec czy twarda magma albo granit.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Mattia Armanelli (@arma.tia_25)