Kazalnica Mięguszowiecka – synonim trudnej wspinaczki

Można powiedzieć, że dla doświadczonych wspinaczy, ale także zwykłych turystów, Kazalnica Mięguszowiecka stanowi synonim trudnej wędrówki. „Kazalnicą” określa się nawet takie ściany, które są oddalone od tej właściwej. Aby zasłużyć sobie na to miano, muszą okazać się szczególnie trudne pod względem technicznym. Jak przygotować się do tak wymagającej wyprawy?

Kazalnica Mięguszowiecka – najtrudniejsza w skali taternickiej

Kazalnica Mięguszowiecka jest szczytem, który kończy grań odchodzącą od Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego. Należy zdobyć naprawdę duże doświadczenie, by podjąć się wyzwania, jakim jest Kazalnica. W Tatrach jest jednak wiele tras pozwalających na obycie się trudnymi technicznie podejściami.

Przez lata Kazalnica Mięguszowiecka pozostawała poza zasięgiem nawet doświadczonych taterników. Pierwsze letnie wejście miało miejsce dopiero 1942 r., a na udaną zimową próbę trzeba było poczekać jeszcze kilkanaście lat. Północno-wschodnia ściana ma 400 m szerokości i 500 m wysokości. Na pionowych zboczach wyznaczono kilkanaście ścieżek taternickich. Najtrudniejsza biegnie przez Filar Kazalnicy, a skalę jej trudności określono na IX+.

Szlak turystyczny na Kazalnicę Mięguszowiecką

Szlak turystyczny, którego celem jest Kazalnica Mięguszowiecka, rozpoczyna się bardzo łagodnie. 

1. Swój początek ma na Palenicy Białczańskiej, skąd czerwonym szlakiem trzeba dojść nad Morskie Oko. Trasa jest łatwa, biegnie asfaltem, ale jej przejście i tak zajmuje dwie godziny. 
2. Przy schronisku znowu trzeba kierować się czerwonymi oznaczeniami, które prowadzą do Czarnego Stawu Pod Rysami. 
3. W tym miejscu należy zmienić szlak na zielony, prowadzący na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. 
4. Prawdziwa wspinaczka zaczyna się przy ścianie Kazalnicy, gdzie trzeba pokonać tzw. Bandzioch. 
5. Później przy najbardziej niebezpiecznych i trudnych miejscach umieszczono żelazne klamry. 
6. Można się ich złapać, przechodząc wąskimi ścieżkami przy przepaściach, a także atakując pionowe podejście na szczyt Kazalnicy Mięguszowieckiej. Jej wierzchołek stanowi doskonały punkt widokowy na Rysy, Mięguszowieckie Szczyty, Morskie Oko i Czarny Staw. 
7. To jednak nie koniec wyprawy, bo trzeba jeszcze dotrzeć do Przełęczy pod Chłopkiem. 
8. Po drodze czeka kolejne wyzwanie, jakim jest tzw. Galeryjka. To ścieżka, która biegnie pośród urwisk i przepaści. 
9. Po osiągnięciu celu należy wrócić tą samą drogą.

Jak się przygotować na trudną wycieczkę w góry? Potrzebne akcesoria

Przed trudną wycieczką w góry należy sprawdzić swoją odzież i buty trekkingowe. Warto również zaopatrzyć się w akcesoria, które kupisz w sklepach Decathlon. Potrzebne ci będą:

• plecak turystyczny;
• kijki trekkingowe;
• apteczka turystyczna;
• raczki (przydadzą się nawet wiosną).

Trasa na Kazalnicę Mięguszowiecką to obok szlaku na Orlą Perć najtrudniejsza droga w polskich Tatrach. Na pewno nie można jej polecić niedoświadczonym turystom ani tym bardziej osobom, które mają duży lęk wysokości. Planujesz wejście na Kazalnicę? Tatry w tym rejonie to odcinek dla osób silną psychiką – wiele miejsc na szlaku wymaga pokonywania własnych ograniczeń. 

Źródło zdjęcia: Krzysztof Dudzik via wikipedia, Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

• Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem w Tatrach – opis szlaku
• Mięguszowiecki Szczyt Czarny – jaki jest najłatwiejszy szlak?
• Mięguszowiecki Szczyt Wielki w Tatrach Wysokich – dojazd, najważniejsze szlaki na szczyt, czas podejścia
• Dolina Mięguszowiecka – szlaki turystyczne, jak dojechać?
• Niżnie Rysy (2430 m n.p.m.) – opis szlaku, który prowadzi na szczyt w Tatrach Wysokich